Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η τότε κυβέρνηση είχε μεγάλες προσδοκίες κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2011, που όπως ήταν αναμενόμενο δεν επαληθεύθηκαν.
Η ιδιαιτερότητα
εκείνου του προϋπολογισμού έχει να κάνει με το ότι ήταν ο πρώτος που ψηφίστηκε
μετά την προσφυγή της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οπότε προφανώς υπήρξαν
κάποιοι παράμετροι που δεν αξιολογήθηκαν σωστά.
Αν συνυπολογίσουμε ...
το γεγονός ότι εκείνη τη χρονιά υπήρξε γενίκευση της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρωζώνη, ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι ηγέτες αδυνατούσαν να επιδείξουν πολιτική πυγμή και ότι η ελληνική αγορά στέναζε από έλλειψη ρευστότητας είναι εύκολο ν’ αντιληφθούμε για ποιο λόγο υπήρξαν τόσες αστοχίες.
το γεγονός ότι εκείνη τη χρονιά υπήρξε γενίκευση της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρωζώνη, ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι ηγέτες αδυνατούσαν να επιδείξουν πολιτική πυγμή και ότι η ελληνική αγορά στέναζε από έλλειψη ρευστότητας είναι εύκολο ν’ αντιληφθούμε για ποιο λόγο υπήρξαν τόσες αστοχίες.
Από την άλλη όμως ήταν
και αδικαιολόγητη η υπέρμετρη αισιοδοξία του τότε υπουργού Οικονομικών που
μιλούσε για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και έξοδο της Ελλάδας στις αγορές το
2012.
Επιγραμματικά θ’
αναφέρω ότι τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού ήταν κατά 7,3% λιγότερα των
προβλέψεων, παρά το γεγονός ότι ελήφθησαν πρόσθετα μέτρα κατά τη διάρκεια του
έτους.
Τα έξοδα αντίθετα
παρουσιάστηκαν αυξημένα κατά 6,9% έναντι των προβλέψεων.
Όπως επίσης και οι
δανειακές ανάγκες παρουσίασαν αύξηση συγκριτικά με τις προβλέψεις κατά 7.2 δις.
Λαμβάνω όμως την
ευκαιρία να προχωρήσω και σ’ ένα σύντομο απολογισμό των τελευταίων μηνών.
Σε καμιά περίπτωση δεν
θα πω ότι παραλάβαμε χάος από τους προηγούμενους και άλλα παρωχημένα. Δεν είναι
της δικής μου πολιτικής κουλτούρας.
Εξάλλου, όλοι ή
καλύτερα σχεδόν όλοι εδώ μέσα, όταν ζητήσαμε απ’ τον κόσμο να μας
εμπιστευθεί γνωρίζαμε πολύ καλά και την κατάσταση που υπήρχε και πως θα
επρόκειτο για μια βουλή που θα καλούνταν να λειτουργήσει σε συνθήκες έκτακτης
ανάγκης.
Το κράτος πρέπει να
έχει συνέχεια αλλά για να έχει συνέχεια πρέπει να υπάρχει.
Αυτή είναι και η
σημαντικότερη επιτυχία της σημερινής κυβέρνησης.
Έπεισε τους εταίρους
μας πως υπάρχει κράτος που στέκεται όρθιο, και κατάφερε να λάβει τη μέγιστη
δυνατή βοήθεια.
Μετά τα 54 δις της
δόσης ήρθε να προστεθεί άλλη μια επιτυχία με τα 18 δις νέα κονδύλια που
εξασφαλίστηκαν από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2014 – 2020.
Στον μικρότερο
προϋπολογισμό στην ιστορία της ΕΕ, η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει την μεγαλύτερη
αύξηση συγκριτικά με όλες τις άλλες χώρες και σε σχέση με την αρχική πρόταση
της Επιτροπής.
Ο κ. Πρωθυπουργός
δηλαδή μετέτρεψε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους αρχηγούς κρατών, από απλούς θεατές
σε κοινωνούς του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας μας.
Υπήρξε μάλιστα και
προσωπική του δικαίωση μετά την παραδοχή του ΔΝΤ ότι υπολόγισε λανθασμένα τον
δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή.
Θυμίζω ότι τον Ιούλιο
του 2010 στο «Ζάππειο 1» ο κ. Σαμαράς είχε αναφέρει ότι ο συντελεστής που θα
φέρει ανάπτυξη είναι το 1,5 και όχι το 0,5 όπως λανθασμένα τελικά υποστήριζε
και εφάρμοσε, με τα γνωστά αποτελέσματα, το ΔΝΤ.
Αυτή την ανάγκη
αλλαγής οικονομικού μίγματος επισήμαινε η Ν.Δ. το 2010.
Στο εσωτερικό της
χώρας τώρα, ήδη έχουν ξεκινήσει να γίνονται σημαντικά βήματα.
Οι λεγόμενοι
«προνομιούχοι του συστήματος» παύουν πλέον να βρίσκονται στο απυρόβλητο, αλλά
συλλαμβάνονται και λογοδοτούν στη δικαιοσύνη.
Καταπολεμώντας την
φοροδιαφυγή, αποκαθίστανται χρονίζουσες κοινωνικές αδικίες αλλά και η
αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος συνολικά.
Προς αυτή την
κατεύθυνση ήταν και ερώτηση που καταθέσαμε 40 βουλευτές, από ΝΔ ΠΑΣΟΚ και
ΔΗΜΑΡ, προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών αναφορικά με τα εμβάσματα στο εξωτερικό,
Ελλήνων πολιτών, που ασκούσαν τα τελευταία χρόνια νομοθετική ή εκτελεστική
εξουσία.
Θα ήθελα σε αυτό το
σημείο να ανοίξω μία μικρή παρένθεση και να αναφερθώ στην μεγάλη επιτυχία της
Αστυνομίας, με την σύλληψη των ληστών της Κοζάνης και την παράλληλη
απελευθέρωση ομήρου.
Η αυτοσυγκράτηση και η
ψυχραιμία που επέδειξαν οι αστυνομικοί μας, είναι πραγματικά άξια λόγου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι
από τη συμπλοκή υπήρξαν μόνο λίγες αμυχές στα πρόσωπα των δραστών.
Κατάφεραν να φέρουν σε
πέρας την αποστολή τους ερχόμενοι αντιμέτωποι με βαριά οπλισμένους κακοποιούς
με Καλάσνικοφ και Σκόρπιο.
Άλλα αντί να δεχθούν
συγχαρητήρια από όλες τις πτέρυγες του κοινοβουλίου, η αξιωματική αντιπολίτευση
φρόντισε να τους εξαπολύσει επίθεση ζητώντας άμεση επέμβαση των δικαστικών
αρχών εις βάρος τους.
Εγώ θα επαναλάβω τα
συγχαρητήριά μου μαζί με τη σκέψη πως ίσως θα έπρεπε ν’ ανοίξει η συζήτηση για
βαρύτερο οπλισμό των αστυνομικών.
Ο υπάρχων οπλισμός
τους μοιάζει με νεροπίστολα μπροστά στα Καλάσνικοφ.
Ολοκληρώνοντας,
πεποίθησή μου είναι ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σκέφτεται και είναι πιο
μπροστά από το πολιτικό σύστημα και ζητάει πιο πολλές και τολμηρές
μεταρρυθμίσεις.
Η Ελλάδα του χθες
αντιστέκεται σθεναρά, αλλά η Ελλάδα του αύριο περιμένει.
Κάποιοι αποφάσισαν να
σύρουν το κάρο στην ανηφόρα κι άλλοι αποφάσισαν να μείνουν πάνω στο κάρο και να
γίνουν βάρος.
Η Ελλάδα λοιπόν τα
καταφέρνει και γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς.
Σας ευχαριστώ.