Αθήνα 28.04.2013
Κατά την συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, σχετικά με το πολυνομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια σήμερα το βράδυ,
στην εισήγησή μου, τονίσα ότι το πολυνομοσχέδιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αφού περιέχει σημαντικές και απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Παράλληλα όμως εξέφρασα και συγκεκριμένες ενστάσεις για ορισμένα σημεία του.
Πρώτον, στον περιορισμό που υπάρχει αναφορικά με το ανώτατο όριο των 48 δόσεων σε ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 5000 ευρώ.
Δεύτερον, στην αναστολή σύναψης συμβάσεων σύνδεσης και πώλησης, μέχρι το τέλος τους έτους, στον τομέα των φωτοβολταϊκών πάρκων, σημειώνοντας ιδιαίτερα οτι δεν έχει προβλεφθεί εξαίρεση ούτε για τις fast track επενδύσεις.
Και τρίτον, στην άνιση αντιμετώπιση των παραδοσιακών φούρνων σε σχέση με τη bake off δραστηριότητα, όπως αυτή προκύπτει από τροποποιητικές διατάξεις του νόμου.
Αναλυτικά ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης:
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,...
Συζητάμε αυτές τις μέρες στη Βουλή τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων συνολικού ύψους 8,8 δις.
Αυτές τις δόσεις λοιπόν θα τις λάβουμε χωρίς να υπάρχει ανάγκη ή απαίτηση για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων. Κάτι που κάνει τις αντιπολιτευτικές σειρήνες να σιγήσουν και να ψάχνουν το επόμενο καταστροφικό σενάριο.
Για πρώτη φορά από τη στιγμή που βρεθήκαμε στον κυκλώνα της κρίσης και των μνημονίων,
μπορούμε και νομοθετούμε με στόχο την ελάφρυνση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Και εξηγούμαι.
Εισάγεται οριζόντια μείωση 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακίνητης Περιουσίας.
Αυτό, είναι ένα πρώτο βήμα για την κατάργηση του γνωστού χαρατσιού της ΔΕΗ,
που όλοι θέλουμε και θα το πετύχουμε να αντικατασταθεί από ένα Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, πιο δίκαιο και βεβαίως πιο χαμηλό.
Σε ότι έχει να κάνει με την επιβολή του Τέλους στις υπό ανέγερση οικοδομές,
υπάρχει ήδη ενημέρωση από το υπουργείο Οικονομικών πως το καθεστώς παραμένει το ίδιο χωρίς καμία αλλαγή.
Απλά ενώ ως τώρα εφαρμοζόταν από τη ΔΕΗ με διοικητικές λύσεις, πλέον θα αποτυπώνεται ρητά στο νόμο.
Το ότι υπάρχουν ένα σωρό βίλες που ηλεκτροδοτούνται εδώ και χρόνια με εργοταξιακό ρεύμα είναι το πρόβλημα.
Αυτό πρέπει κυρίως να μας απασχολεί.
Σημαντικότατη είναι η ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα,
να μην υποβάλλουν φορολογική δήλωση πολίτες που έχουν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας τους,
αλλά δεν έχουν κάποιο εισόδημα και είναι προστατευόμενα τέκνα.
Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη να εξαιρούνται από τα τεκμήρια, ενήλικα τέκνα που εμπίπτουν στην ανωτέρω κατηγορία,
και είναι συνδικαιούχοι σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό.
Επίσης δίνεται η δυνατότητα στα φυσικά πρόσωπα να εξοφλήσουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς εφορίες και ασφαλιστικούς φορείς,
σε «απεριόριστες» δόσεις για ποσά κάτω των 5000 ευρώ,
και πολλές, χαμηλές δόσεις για οφειλές άνω των 5000 ευρώ,
αποτελεί ανάσα για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας που είδε τα εισοδήματα του να μειώνονται ξαφνικά λόγω κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό πως ανάλογα με το εισόδημα του οφειλέτη,
το ποσό της μηνιαίας δόσης μπορεί να ξεκινάει από τα 10 ευρώ.
Αναφορικά με τις επιχειρήσεις,
Στο κομμάτι των ληξιπρόθεσμων οφειλών τυγχάνουν ευνοϊκής αντιμετώπισης με ρυθμίσεις εξόφλησης ως 48 δόσεις.
Η ένσταση που υπάρχει σ’ αυτό το σημείο όμως είναι με ποιο σκεπτικό μπήκε αυτός ο περιορισμός των 48 δόσεων,
Πρότασή μου είναι να υπάρχει η δυνατότητα για πολύ περισσότερες δόσεις, για παράδειγμα 72.
Αυτό μπορεί να στηριχτεί για δύο λόγους:
α) για πρώτη φορά οι δόσεις σε μια ρύθμιση είναι έντοκες, άρα το δημόσιο βγαίνει επιπλέον κερδισμένο.
β) Υπάρχει σοβαρότατο κίνητρο στο να είναι ο οφειλέτης συνεπής με τις υποχρεώσεις της ρύθμισής του,
αφού σε περίπτωση που απενταχθεί από τη ρύθμιση, δεν θα μπορεί να ξαναμπεί.
Από εκεί και πέρα όμως δεν με βρίσκει σύμφωνο και η νοοτροπία του να βάζουμε το μαχαίρι στο λαιμό.
Θα μπορούσε κάλλιστα από τις 5000 ευρώ οφειλής και άνω,
να πάνε οι δόσεις κλιμακούμενες.
Για παράδειγμα από 5 ως 75 χιλιάδες ευρώ μέχρι 48 δόσεις,
από 75001 ως 300 χιλιάδες ευρώ μέχρι 60 δόσεις,
και πάνω από 300 χιλιάδες ευρώ 72 δόσεις.
Επιπλέον εισάγεται νέος ευέλικτος τρόπος απόδοσης του Φ.Π.Α,
με δύο διαφορετικές δυνατότητες,
όπου και σε αυτή την περίπτωση αξίζει να σημειωθεί πως αρκεί το ποσό των 10 ευρώ ως ελάχιστο όριο,
για την υποβολή της περιοδικής δήλωσης.
Επίσης υπάρχει ρύθμιση για την προστασία και των επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου αλλά των καταναλωτών,
αφού προβλέπεται η άμεση καταστροφή όλων των προϊόντων μαϊμού που θα εντοπίζονται στους ελέγχους των αρμόδιων συνεργείων.
Η δεύτερη σοβαρή ένσταση μου στο πολυνομοσχέδιο αφορά το κομμάτι των φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Καταρχήν κρίνω μη θεμιτή την περαιτέρω αύξηση του ποσοστού έκτακτης εισφοράς που καλούνται να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών πάρκων,
προφανώς λόγω του ελλείμματος που υπάρχει στο λογαριασμό χρηματοδότησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Με μεγάλη μου όμως έκπληξη παρατήρησα ότι περιλαμβάνονται και διατάξεις,
για την αναστολή υπογραφής συμβάσεων σύνδεσης
και την αναστολή υπογραφής συμβάσεων πώλησης εώς το τέλος του 2013,
με μόνη εξαίρεση τα φωτοβολταϊκά σε στέγες και τα πάρκα για τα οποία έχει ήδη κατατεθεί πλήρης φάκελος για την υπογραφή σύμβασης πώλησης, μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου.
Δεν εξαιρούνται δηλαδή ούτε οι fast track επενδύσεις που μέχρι τώρα εξαιρούνταν σε όλες τις προηγούμενες ρυθμίσεις νομοσχεδίων.
Αυτό έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή,
στη ουσία καταργεί,
τον το νόμο 4146/2013 για τη Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις που ψηφίστηκε πριν από 10 μέρες στη Βουλή.
Επίσης, σχετικά με τις τροποποιητικές διατάξεις για τους φούρνους,
όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση, παύει να ισχύει η απαγόρευση της δραστηριότητας περάτωσης έψησης (bake off) σε υπόγειους χώρους,
εφόσον αυτοί αποτελούν χώρους κύριας χρήσης στο κτιριοδομικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.
Με ποιο σκεπτικό αυτή η τροποποίηση να μην προβλέπεται και για την δραστηριότητα αρτοποιίας,
από την επεξεργασία των πρώτων υλών μέχρι την τελική έψηση των προϊόντων αρτοποιίας.
Προτείνεται όπως αντικαταστάθηκε η παράγραφος 1 του άρθρο 5 του ν. 3526/2007 ανάλογη τροποποίηση να υπάρξει και στην παράγραφο 5β του άρθρου 2 του ίδιου νόμου.
Δεν είναι δυνατόν το πρόβλημα υλοποίησης λειτουργιών στα υπόγεια κύριας χρήσης των επιχειρήσεων να το επιλύουμε για τα πολυκαταστήματα,
αλλά όχι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Εκεί όμως που πρέπει να εστιάσουμε και να δώσουμε τη βαρύνουσα σημασία,
είναι το κομμάτι των μεταρρυθμίσεων που προωθεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Μεταρρυθμίσεις απαραίτητες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας,
για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας,
για τη μείωση ενός υπερτροφικού κράτους
και για τη συνολική σταθερότητα της χώρας.
Διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια.
Είναι πληγή για το πολιτικό μας σύστημα το ότι ήρθε η τρόικα να μας επιβάλλει ορισμένα αυτονόητα πράγματα.
Και αναφέρομαι και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση.
Στον τομέα των μεταρρυθμίσεων έχουμε μείνει ακόμα πίσω.
Κι έχουμε μείνει πίσω γιατί πολλοί ακόμη πολιτεύονται με βάση τα νούμερα των δημοσκοπήσεων,
με βάση το εφήμερο και τη βόλεψή τους
και όχι με πολιτικές μακρόπνοες, με ορίζοντα,
που θ΄αφήσουν στις επόμενες γενιές μια καλύτερη χώρα.
Δεν αποτελούν όλα τα είδη περικοπών μη επιθυμητές και δύσκολες πολιτικές αποφάσεις.
Φυσικά και κανείς δεν θέλει τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Υπάρχουν όμως και οι περικοπές που αφορούν τη μείωση της ανεξέλεγκτης σπατάλης δημοσίου χρήματος.
Για παράδειγμα η αλόγιστη κατασπατάληση χρημάτων στα νοσοκομεία.
Αυτό δεν έπρεπε ν΄αλλάξει;
Ή η κατάργηση οργανισμών που δεν εξυπηρετούσαν σε τίποτα άλλο,
εκτός από τη διευκόλυνση πελατειακών σχέσεων με την ανάλογη επιβάρυνση βέβαια του προϋπολογισμού.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Στο μεταρρυθμιστικό λοιπόν κομμάτι του εν λόγω πολυνομοσχεδίου περιλαμβάνονται,
Πρώτον, η συντόμευση των πειθαρχικών ελέγχων στο Δημόσιο,
αφού μετά την απόφαση του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, θα προβλέπεται η απευθείας προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας,
παρακάμπτοντας δευτεροβάθμια συμβούλια και λοιπές ιδιαίτερα χρονοβόρες διαδικασίες.
Δεύτερον, οι απολύσεις και προσλήψεις στο Δημόσιο με τον κανόνα 1:1.
Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι για τον κάθε επίορκο, ακατάλληλο, ανειδίκευτο, κοπανατζή, με πλαστά στοιχεία υπάλληλο που απολύεται,
θα προσλαμβάνεται ένας άλλος, με αξιοκρατικές διαδικασίες και με τα απαραίτητα προσόντα και γνώσεις.
Αυτό σε συνδυασμό με το ότι για την εξέλιξη των εργαζομένων στη διοικητική πυραμίδα του Δημοσίου,
δεν θα λαμβάνονται υπόψη τόσο τα χρόνια προϋπηρεσίας, όσο τα προσόντα και οι γνώσεις,
θα φέρουν την πραγματική αναβάθμιση του Δημοσίου τομέα,
με προεκτάσεις στην πιο εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και στην καλύτερη και ποιοτικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Τρίτον, σε όλες τις εμπορικές συναλλαγές όπου ο οφειλέτης είναι το Δημόσιο,
θα πρέπει από δω και πέρα η εξόφληση της οφειλής να γίνεται εντός ενός μήνα, από την ημερομηνία παραλαβής του τιμολογίου.
Τέταρτον, θεσπίζεται η αυτονομία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων,
η οποία αναλαμβάνει και αυξημένες αρμοδιότητες, κάτι που την καθιστά και πιο ευέλικτη.
Υπάλληλοι με εξειδικευμένες γνώσεις και διεθνή εμπειρία θα έχουν την ευθύνη για την ομαλή πορεία της είσπραξης φορολογικών εσόδων,
απαλλαγμένοι απ’ τον δυσκίνητο ακόμα κεντρικό κρατικό μηχανισμό.
Η Ελλάδα είχε και έχει τις δυνατότητες να χτυπήσει στη ρίζα τη φοροδιαφυγή.
Πλέον υπάρχει και η πολιτική βούληση,
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα τονίσω πως ο καθένας έχει τις ενστάσεις.
Όπως είδατε κι εγώ διατύπωσα τις δικές μου.
Αυτό δεν είναι κακό, καλό είναι
Μέσα από ενστάσεις προκύπτει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Άλλο γόνιμη κριτική όμως κι άλλο μηδενιστική ρητορική.
Θεωρώ πως το παρόν νομοσχέδιο θα έπρεπε να ψηφιστεί καθολικά, απ’ όλους μας,
όχι υπό το φόβο μήπως δεν πάρουμε κάποια δόση,
αλλά επειδή περιέχει σημεία
τα οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν οδηγό στην πορεία μας για μια καλύτερη Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ.
Κατά την συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, σχετικά με το πολυνομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια σήμερα το βράδυ,
στην εισήγησή μου, τονίσα ότι το πολυνομοσχέδιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αφού περιέχει σημαντικές και απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Παράλληλα όμως εξέφρασα και συγκεκριμένες ενστάσεις για ορισμένα σημεία του.
Πρώτον, στον περιορισμό που υπάρχει αναφορικά με το ανώτατο όριο των 48 δόσεων σε ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 5000 ευρώ.
Δεύτερον, στην αναστολή σύναψης συμβάσεων σύνδεσης και πώλησης, μέχρι το τέλος τους έτους, στον τομέα των φωτοβολταϊκών πάρκων, σημειώνοντας ιδιαίτερα οτι δεν έχει προβλεφθεί εξαίρεση ούτε για τις fast track επενδύσεις.
Και τρίτον, στην άνιση αντιμετώπιση των παραδοσιακών φούρνων σε σχέση με τη bake off δραστηριότητα, όπως αυτή προκύπτει από τροποποιητικές διατάξεις του νόμου.
Αναλυτικά ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης:
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,...
Συζητάμε αυτές τις μέρες στη Βουλή τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων συνολικού ύψους 8,8 δις.
Αυτές τις δόσεις λοιπόν θα τις λάβουμε χωρίς να υπάρχει ανάγκη ή απαίτηση για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων. Κάτι που κάνει τις αντιπολιτευτικές σειρήνες να σιγήσουν και να ψάχνουν το επόμενο καταστροφικό σενάριο.
Για πρώτη φορά από τη στιγμή που βρεθήκαμε στον κυκλώνα της κρίσης και των μνημονίων,
μπορούμε και νομοθετούμε με στόχο την ελάφρυνση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Και εξηγούμαι.
Εισάγεται οριζόντια μείωση 15% στο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακίνητης Περιουσίας.
Αυτό, είναι ένα πρώτο βήμα για την κατάργηση του γνωστού χαρατσιού της ΔΕΗ,
που όλοι θέλουμε και θα το πετύχουμε να αντικατασταθεί από ένα Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, πιο δίκαιο και βεβαίως πιο χαμηλό.
Σε ότι έχει να κάνει με την επιβολή του Τέλους στις υπό ανέγερση οικοδομές,
υπάρχει ήδη ενημέρωση από το υπουργείο Οικονομικών πως το καθεστώς παραμένει το ίδιο χωρίς καμία αλλαγή.
Απλά ενώ ως τώρα εφαρμοζόταν από τη ΔΕΗ με διοικητικές λύσεις, πλέον θα αποτυπώνεται ρητά στο νόμο.
Το ότι υπάρχουν ένα σωρό βίλες που ηλεκτροδοτούνται εδώ και χρόνια με εργοταξιακό ρεύμα είναι το πρόβλημα.
Αυτό πρέπει κυρίως να μας απασχολεί.
Σημαντικότατη είναι η ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα,
να μην υποβάλλουν φορολογική δήλωση πολίτες που έχουν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας τους,
αλλά δεν έχουν κάποιο εισόδημα και είναι προστατευόμενα τέκνα.
Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη να εξαιρούνται από τα τεκμήρια, ενήλικα τέκνα που εμπίπτουν στην ανωτέρω κατηγορία,
και είναι συνδικαιούχοι σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό.
Επίσης δίνεται η δυνατότητα στα φυσικά πρόσωπα να εξοφλήσουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς εφορίες και ασφαλιστικούς φορείς,
σε «απεριόριστες» δόσεις για ποσά κάτω των 5000 ευρώ,
και πολλές, χαμηλές δόσεις για οφειλές άνω των 5000 ευρώ,
αποτελεί ανάσα για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας που είδε τα εισοδήματα του να μειώνονται ξαφνικά λόγω κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό πως ανάλογα με το εισόδημα του οφειλέτη,
το ποσό της μηνιαίας δόσης μπορεί να ξεκινάει από τα 10 ευρώ.
Αναφορικά με τις επιχειρήσεις,
Στο κομμάτι των ληξιπρόθεσμων οφειλών τυγχάνουν ευνοϊκής αντιμετώπισης με ρυθμίσεις εξόφλησης ως 48 δόσεις.
Η ένσταση που υπάρχει σ’ αυτό το σημείο όμως είναι με ποιο σκεπτικό μπήκε αυτός ο περιορισμός των 48 δόσεων,
Πρότασή μου είναι να υπάρχει η δυνατότητα για πολύ περισσότερες δόσεις, για παράδειγμα 72.
Αυτό μπορεί να στηριχτεί για δύο λόγους:
α) για πρώτη φορά οι δόσεις σε μια ρύθμιση είναι έντοκες, άρα το δημόσιο βγαίνει επιπλέον κερδισμένο.
β) Υπάρχει σοβαρότατο κίνητρο στο να είναι ο οφειλέτης συνεπής με τις υποχρεώσεις της ρύθμισής του,
αφού σε περίπτωση που απενταχθεί από τη ρύθμιση, δεν θα μπορεί να ξαναμπεί.
Από εκεί και πέρα όμως δεν με βρίσκει σύμφωνο και η νοοτροπία του να βάζουμε το μαχαίρι στο λαιμό.
Θα μπορούσε κάλλιστα από τις 5000 ευρώ οφειλής και άνω,
να πάνε οι δόσεις κλιμακούμενες.
Για παράδειγμα από 5 ως 75 χιλιάδες ευρώ μέχρι 48 δόσεις,
από 75001 ως 300 χιλιάδες ευρώ μέχρι 60 δόσεις,
και πάνω από 300 χιλιάδες ευρώ 72 δόσεις.
Επιπλέον εισάγεται νέος ευέλικτος τρόπος απόδοσης του Φ.Π.Α,
με δύο διαφορετικές δυνατότητες,
όπου και σε αυτή την περίπτωση αξίζει να σημειωθεί πως αρκεί το ποσό των 10 ευρώ ως ελάχιστο όριο,
για την υποβολή της περιοδικής δήλωσης.
Επίσης υπάρχει ρύθμιση για την προστασία και των επιχειρήσεων λιανικού εμπορίου αλλά των καταναλωτών,
αφού προβλέπεται η άμεση καταστροφή όλων των προϊόντων μαϊμού που θα εντοπίζονται στους ελέγχους των αρμόδιων συνεργείων.
Η δεύτερη σοβαρή ένσταση μου στο πολυνομοσχέδιο αφορά το κομμάτι των φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Καταρχήν κρίνω μη θεμιτή την περαιτέρω αύξηση του ποσοστού έκτακτης εισφοράς που καλούνται να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών πάρκων,
προφανώς λόγω του ελλείμματος που υπάρχει στο λογαριασμό χρηματοδότησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Με μεγάλη μου όμως έκπληξη παρατήρησα ότι περιλαμβάνονται και διατάξεις,
για την αναστολή υπογραφής συμβάσεων σύνδεσης
και την αναστολή υπογραφής συμβάσεων πώλησης εώς το τέλος του 2013,
με μόνη εξαίρεση τα φωτοβολταϊκά σε στέγες και τα πάρκα για τα οποία έχει ήδη κατατεθεί πλήρης φάκελος για την υπογραφή σύμβασης πώλησης, μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου.
Δεν εξαιρούνται δηλαδή ούτε οι fast track επενδύσεις που μέχρι τώρα εξαιρούνταν σε όλες τις προηγούμενες ρυθμίσεις νομοσχεδίων.
Αυτό έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή,
στη ουσία καταργεί,
τον το νόμο 4146/2013 για τη Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις που ψηφίστηκε πριν από 10 μέρες στη Βουλή.
Επίσης, σχετικά με τις τροποποιητικές διατάξεις για τους φούρνους,
όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση, παύει να ισχύει η απαγόρευση της δραστηριότητας περάτωσης έψησης (bake off) σε υπόγειους χώρους,
εφόσον αυτοί αποτελούν χώρους κύριας χρήσης στο κτιριοδομικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.
Με ποιο σκεπτικό αυτή η τροποποίηση να μην προβλέπεται και για την δραστηριότητα αρτοποιίας,
από την επεξεργασία των πρώτων υλών μέχρι την τελική έψηση των προϊόντων αρτοποιίας.
Προτείνεται όπως αντικαταστάθηκε η παράγραφος 1 του άρθρο 5 του ν. 3526/2007 ανάλογη τροποποίηση να υπάρξει και στην παράγραφο 5β του άρθρου 2 του ίδιου νόμου.
Δεν είναι δυνατόν το πρόβλημα υλοποίησης λειτουργιών στα υπόγεια κύριας χρήσης των επιχειρήσεων να το επιλύουμε για τα πολυκαταστήματα,
αλλά όχι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Εκεί όμως που πρέπει να εστιάσουμε και να δώσουμε τη βαρύνουσα σημασία,
είναι το κομμάτι των μεταρρυθμίσεων που προωθεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Μεταρρυθμίσεις απαραίτητες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας,
για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας,
για τη μείωση ενός υπερτροφικού κράτους
και για τη συνολική σταθερότητα της χώρας.
Διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια.
Είναι πληγή για το πολιτικό μας σύστημα το ότι ήρθε η τρόικα να μας επιβάλλει ορισμένα αυτονόητα πράγματα.
Και αναφέρομαι και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση.
Στον τομέα των μεταρρυθμίσεων έχουμε μείνει ακόμα πίσω.
Κι έχουμε μείνει πίσω γιατί πολλοί ακόμη πολιτεύονται με βάση τα νούμερα των δημοσκοπήσεων,
με βάση το εφήμερο και τη βόλεψή τους
και όχι με πολιτικές μακρόπνοες, με ορίζοντα,
που θ΄αφήσουν στις επόμενες γενιές μια καλύτερη χώρα.
Δεν αποτελούν όλα τα είδη περικοπών μη επιθυμητές και δύσκολες πολιτικές αποφάσεις.
Φυσικά και κανείς δεν θέλει τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Υπάρχουν όμως και οι περικοπές που αφορούν τη μείωση της ανεξέλεγκτης σπατάλης δημοσίου χρήματος.
Για παράδειγμα η αλόγιστη κατασπατάληση χρημάτων στα νοσοκομεία.
Αυτό δεν έπρεπε ν΄αλλάξει;
Ή η κατάργηση οργανισμών που δεν εξυπηρετούσαν σε τίποτα άλλο,
εκτός από τη διευκόλυνση πελατειακών σχέσεων με την ανάλογη επιβάρυνση βέβαια του προϋπολογισμού.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Στο μεταρρυθμιστικό λοιπόν κομμάτι του εν λόγω πολυνομοσχεδίου περιλαμβάνονται,
Πρώτον, η συντόμευση των πειθαρχικών ελέγχων στο Δημόσιο,
αφού μετά την απόφαση του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, θα προβλέπεται η απευθείας προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας,
παρακάμπτοντας δευτεροβάθμια συμβούλια και λοιπές ιδιαίτερα χρονοβόρες διαδικασίες.
Δεύτερον, οι απολύσεις και προσλήψεις στο Δημόσιο με τον κανόνα 1:1.
Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι για τον κάθε επίορκο, ακατάλληλο, ανειδίκευτο, κοπανατζή, με πλαστά στοιχεία υπάλληλο που απολύεται,
θα προσλαμβάνεται ένας άλλος, με αξιοκρατικές διαδικασίες και με τα απαραίτητα προσόντα και γνώσεις.
Αυτό σε συνδυασμό με το ότι για την εξέλιξη των εργαζομένων στη διοικητική πυραμίδα του Δημοσίου,
δεν θα λαμβάνονται υπόψη τόσο τα χρόνια προϋπηρεσίας, όσο τα προσόντα και οι γνώσεις,
θα φέρουν την πραγματική αναβάθμιση του Δημοσίου τομέα,
με προεκτάσεις στην πιο εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και στην καλύτερη και ποιοτικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Τρίτον, σε όλες τις εμπορικές συναλλαγές όπου ο οφειλέτης είναι το Δημόσιο,
θα πρέπει από δω και πέρα η εξόφληση της οφειλής να γίνεται εντός ενός μήνα, από την ημερομηνία παραλαβής του τιμολογίου.
Τέταρτον, θεσπίζεται η αυτονομία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων,
η οποία αναλαμβάνει και αυξημένες αρμοδιότητες, κάτι που την καθιστά και πιο ευέλικτη.
Υπάλληλοι με εξειδικευμένες γνώσεις και διεθνή εμπειρία θα έχουν την ευθύνη για την ομαλή πορεία της είσπραξης φορολογικών εσόδων,
απαλλαγμένοι απ’ τον δυσκίνητο ακόμα κεντρικό κρατικό μηχανισμό.
Η Ελλάδα είχε και έχει τις δυνατότητες να χτυπήσει στη ρίζα τη φοροδιαφυγή.
Πλέον υπάρχει και η πολιτική βούληση,
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα τονίσω πως ο καθένας έχει τις ενστάσεις.
Όπως είδατε κι εγώ διατύπωσα τις δικές μου.
Αυτό δεν είναι κακό, καλό είναι
Μέσα από ενστάσεις προκύπτει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Άλλο γόνιμη κριτική όμως κι άλλο μηδενιστική ρητορική.
Θεωρώ πως το παρόν νομοσχέδιο θα έπρεπε να ψηφιστεί καθολικά, απ’ όλους μας,
όχι υπό το φόβο μήπως δεν πάρουμε κάποια δόση,
αλλά επειδή περιέχει σημεία
τα οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν οδηγό στην πορεία μας για μια καλύτερη Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ.
