άρθρο μου στην Αξία 29/08/'15
Το ελληνικό κοινοβούλιο σύντομα θα κληθεί να ψηφίσει κι άλλα μέτρα για την φορολόγηση των Αγροτών. Τα μέτρα αυτά είναι από τα προαπαιτούμενα για να κλείσει η 5η αξιολόγηση του 2ου προγράμματος διάσωσης. Με την διαφαινόμενη "βαριά" φορολόγηση των Αγροτών άρχισε "τηλεοπτικά" να συζητείται το θέμα και τα ¨κροκοδείλια δάκρυα" να τρέχουν ποτάμια για όσους ¨παρανοιάζονται¨ για την γη και τους Εργάτες της.
Το ελληνικό κοινοβούλιο σύντομα θα κληθεί να ψηφίσει κι άλλα μέτρα για την φορολόγηση των Αγροτών. Τα μέτρα αυτά είναι από τα προαπαιτούμενα για να κλείσει η 5η αξιολόγηση του 2ου προγράμματος διάσωσης. Με την διαφαινόμενη "βαριά" φορολόγηση των Αγροτών άρχισε "τηλεοπτικά" να συζητείται το θέμα και τα ¨κροκοδείλια δάκρυα" να τρέχουν ποτάμια για όσους ¨παρανοιάζονται¨ για την γη και τους Εργάτες της.
Οι Αγρότες μας δεν έχουν αντίθεση να πληρώνουν την εφορία που τους αναλογεί αλλά βλέποντας τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται χρόνο με τον χρόνο δεν έχουν την δυνατότητα να συνεισφέρουν αυτό που το κράτος τους ζητά σήμερα.
Οι κυβερνώντες, ως και σήμερα, μετά από έξι χρόνια λιτότητας και βαριάς και άδικης φορολόγησης, δεν έχουν πυξίδα στις αποφάσεις τους, δεν έχουν προορισμό για τα σχέδιά που πρέπει να ακολουθήσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που οι παραγωγές των αγροτικών προϊόντων, είτε μιλάμε για φυτικής είτε για ζωικής προέλευσης, δεν έχουν αλλάξει -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- εδώ και τρεις δεκαετίες.
Την ώρα που η Ελλάδα μαστίζεται από την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της νεότερης ιστορίας της, και που δυστυχώς σε πολλές κοινωνικές ομάδες έχει το φαινόμενο της επισιτιστικής κρίσης, είναι απορίας άξιο πως υπάρχουν χέρσα/ ακαλλιέργητα χωράφια. Στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης δεν υπάρχει ούτε τετραγωνικό ανεκμετάλλευτο.
Είναι αδιανόητο ότι ούτε την τελευταία εξαετία της κρίσης σχεδιάστηκε μία συγκροτημένη Αγροτική Πολιτική με ορίζοντα δύο δεκαετιών αλλά συνεχίζεται η αποτυχημένη πολιτική της διαχείρισης των συνεχώς μειούμενων επιδοτήσεων σε μη ανταγωνιστικά προϊόντα.
Το κράτος και μπορεί και επιβάλλεται να δώσει τις απαιτούμενες λύσεις για το Αγροτικό πρόβλημα. Το κράτος έχει υποχρέωση, εκτός από τις υποδομές (που δεν υπάρχουν αρκετές) να παρέχει συμβουλές, κατευθύνσεις για το τι θα πρέπει να καλλιεργούν οι αγρότες μας και να μην είναι μόνο διεκπεραιωτής γραφειοκρατικών διαδικασιών.
ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ, χρειαζόμαστε μακρόπνοη Αγροτική Πολιτική με Όραμα και όχι άλλη "προεκλογική αγροτική πολιτική¨!!!
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο, Εθνική συνεννόηση και σχεδιασμός Τώρα!
